موضوع این قسمت:از شیر گرفتن کودکان

از شیر گرفتن نوزاد معمولاً کار ساده‌ای نیست زیرا جدای از شیر خوردن، کودک وابستگی‌هایی به مادر و آغوش او پیدا کرده است که به راحتی از آن دل نمی‌کند. بعضی از بچه‌ها به راحتی شیر خوردن را ترک می‌کنند اما برخی دیگر در دوره‌ای طولانی و با سختی‌های بسیار، راضی به خوردن غذاهای دیگر می‌شوند. برخی از اصول روان‌شناختی می‌تواند برای از شیر گرفتن کودک از شیر مادر موثر باشد.

مادران کودکان یک تا دو ساله معمولاً در جمع‌های خانوادگی سوالی دارند که از همه مادران می‌پرسند: «شما چطور او را از شیر گرفتید؟» اگر شما هم این مشکل را دارید و هنوز فرزند دلبندتان را از شیر نگرفته‌اید، توصیه‌های زیر را هم بخوانید.

 

1-از شیر گرفتن بچه وقت و صبر می‌خواهد

او از زمانی که پا به دنیا گذاشته، در آغوش مادر قرار گرفته و شیر او را خورده است. طبیعی است که به راحتی نمی‌تواند از آن دل بکند. پس بهتر است یک بازه زمانی چند هفته‌ای را برای ترک شیر، برای او در نظر بگیرید. در این دوران باید برنامه‌های ویژه‌ای تدارک ببینید زیرا بچه‌ها معمولاً پرخاشگر می‌شوند. آرامش خود را حفظ و سعی کنید رفتاری آگاهانه در برابر آن‌ها داشته باشید. اگر قرار باشد با اولین گریه و فریاد دوباره به او شیر بدهید، هیچ وقت موفق نخواهید شد.

 

2- پیش از آن که کودک را از شیر بگیرید، او را به غذا خوردن و نوشیدن مایعات با لیوان عادت دهید

این موضوع باعث می‌شود که برای ترک خوردن شیر مادر مجبور به تحمل سختی‌های غذا خوردن با قاشق و چنگال نشود. برای او سرویس غذاخوری جداگانه‌ای، با طرح‌های کودکانه و رنگ‌های شاد و تند بخرید.

در دورانی که قصد دارید او را از شیر بگیرید، از پدر خانواده بخواهید به او غذا بدهد یا وقت‌هایی که شیر می‌خواهد، او را در آغوش بگیرد و بیرون از خانه ببرد

به جای لیوان‌های شیشه‌ای هم که برای بچه‌ها خطرناک است، می‌توانید از قمقمه‌های رنگی پلاستیکی استفاده کنید. این وسایل حواس بچه‌ها را پرت و به دلیل جذابیت‌هایی که دارد، آن‌ها را به خوردن غذا و نوشیدن مایعات تشویق می‌کند.

 

3- به تدریج فاصله زمانی شیر دادن‌ها را بیشتر کنید

صبح‌ها وقتی کودک از خواب بیدار شد به او شیر دهید و نوبت بعدی را تا جایی که امکان دارد به تأخیر بیندازید. در این حالت خود به خود، تعدادی از دفعات شیردهی حذف می‌شود. البته باید این زمان را با خوراکی‌های مقوی و میوه‌ها پُر کنید. اگر گرسنه بماند حتماً باز هم به سراغ شما می‌آید.

 

4- اگر شاغل هستید و کودکتان عادت کرده است که در زمان و مکان خاصی شیر بخورد، باید حواستان به زمان باشد

در ساعت‌های شیردهی سعی کنید خود را مشغول نشان دهید در عوض کمی آب میوه یا یک لیوان شیر را برای نوشیدن در اختیار کودک بگذارید. بهتر است برای این کار نوشیدنی مورد علاقه او را انتخاب کنید تا با رغبت آن را بنوشد. اگر بیشتر اوقات در جای خاصی از خانه به او شیر می‌دادید، سعی کنید دکوراسیون خانه را تغییر دهید. با این کار چیزهایی که او را یاد شیر خوردن می‌اندازد از خاطرش می‌رود

.5- در برنامه‌های روزانه‌ی او تغییرهایی به وجود ورید

او را زمان بیشتری خارج از خانه نگه دارید تا در عادت‌های او تغییر ایجاد شود. کودک را بیشتر به خانه پدر و مادربزرگش یا به پارک ببرید. بچه‌ها در این سنین به راحتی با جایگزین‌ها کنار می‌یند پس سعی کنید روش‌ها و کارهای مناسبی را برایش در نظر بگیرید.

 

6- از همسرتان کمک بگیرید

از او بخواهید وقت بیشتری را با فرزندتان بگذراند. در دورانی که قصد دارید او را از شیر بگیرید، از پدر خانواده بخواهید به او غذا بدهد یا وقت‌هایی که شیر می‌خواهد، او را در آغوش بگیرد و بیرون از خانه ببرد. پدر می‌تواند شب‌ها فرزندتان را بخواباند و در کنار او باشد زیرا بسیاری از بچه‌ها عادت دارند با مکیدن سینه مادر خود به خواب بروند.

 

7- اگر امکان دارد، او را با پدر و مادربزرگش یا یکی از اعضای خانواده که با او صمیمیت بیشتری دارد، به مسافرت بفرستید

دور بودن او از فضای خانواده ممکن است خیلی از عادت‌های او را از سرش بیندازد. قبل از انجام این کار مطمئن شوید که او می‌تواند چند روز بدون شما و در محیطی غریب به راحتی زندگی کند. این امر در مورد برخی از بچه‌ها قابل اجرا نیست زیرا جدایی‌شان از پدر و مادر، حس بی اعتمادی را در آن‌ها به وجود می‌ورد.

 

8- در طول روز وقت بیشتری به کودکتان اختصاص دهید

او در تمام مدت شیر خوردن به بوی بدن مادر و صدای ضربان قلب او عادت کرده است؛‌ این عوامل به او آرامش می‌دهند. با او بازی کنید، او را در آغوش بگیرید، از او بخواهید در کارهای خانه به شما کمک کند.

می‌توانید از قمقمه‌های رنگی پلاستیکی استفاده کنید. این وسایل حواس بچه‌ها

را پرت و به دلیل جذابیت‌هایی که دارد، آن‌ها را به خوردن غذا و نوشیدن مایعات تشویق می‌کند

مرتب تکرار کنید که او در حال بزرگ شدن است و باید بعضی از عادت‌هایش را ترک کند. در این حالت کمتر ضربه روحی می‌خورد و روابط مادر و فرزند هم دچار مشکل نمی‌شود.

 

9- در روش‌های سنتی، مادران موادی مانند فلفل را به نوک سینه خود می‌زدند تا کودک از خوردن شیر امتناع کند

بعضی از بچه‌ها چنان به شیر مادر وابسته‌اند که حاضرند تندی و تلخی را به جان بخرند اما دست از شیر خوردن برندارند. برای انجام این کار حتماً با متخصص اطفال مشورت کنید. داروهای گیاهی خواص و عوارضی دارند که ممکن است برای کودک شما مضر باشد.

 

10- سعی نکنید خود را بیمار و سینه‌تان را زخمی نشان دهید

با این کار کودک ناراحت می‌شود و ممکن است از وضعیت پیش‌آمده بترسد و وحشت کند. در این حالت نه تنها مشکلی حل نمی‌شود بلکه موضوع جدیدی به مشکلات خود اضافه کرده‌اید. بچه‌ها در دورانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، وابستگی‌های عاطفی شدیدی پیدا می‌کنند و این رفتار شما به آن‌ها صدمه می‌زند.

دوستان عزیز نظر یادتون نره

سلام دوستان عزیز من از این به بعد میخوام طی چند پست نکاتی را جهت اطلاع واستفاده شما دوستان در زمینه های مختلف کودک پروری ارائه نمایم امیدوارم مورد استفاده شما عزیزان قرار بگیرد

موضوع این قسمت چگونگی از پوشک گرفتن کودک

از پوشک گرفتن کودک، می تواند یک اتفاق سخت و پیچیده باشد. می تواند مادر را نگران کند و استرس زیادی به کودک وارد کند. حتی می تواند از «از شیر گرفتن» هم سخت تر باشد. چون نیازمند عمل و عکس العمل های بسیار حساب شده و سنجیده ایست که مادر و کودک در مشارکتی دو جانبه از خود بروز می دهند. اما چنانچه بتوانیم به درستی تصمیم بگیریم و عمل کنیم، اتفاقا می تواند بسیار راحت و آرامش بخش باشد.

برای از پوشک گرفتن، لازم است که مادر، به شناخت درستی از توانایی ها و مهارت های کودکش برسد. از یکی دو ماه قبل، بر روی رفتار ها و حساسیت های کودک دقیق شود تا بتواند بهترین زمان را انتخاب کند. به نظرم، اگر این زمان درست انتخاب شود، کودک هم به خوبی همکاری می کند و خیلی زود و راحت، این اتفاق ختم به خیر می شود.

اما اگر مادر بخواهد بدون در نظر گرفتن شرایط فرزندش، صرفا چون دوستش دخترش را در یک سال و نیمه گی گرفته و از فلان روش استفاده کرده، به همان شکل عمل کند، قطعا شکست می خورد. هم خودش آسیب می بیند و هم بچه. این آسیب هم البته شکل های مختلفی ممکن است داشته باشد. مثلا شاید پروسه ی از پوشک گرفتن طولانی شود. یا کودک همکاری نکند. چه بسا اصلا کودک هیچ آمادگی ای برای این امر ندارد و سیستم بدنش به لحاظ جسمی نمی تواند با این مساله کنار بیاید. و مادر، فکر کند چقدر بچه اش بی استعداد است، چقدر مجبور است فرش آب بکشد، چقدر باید شب ها پوشکش کند، تا کی باید وقتی از خانه بیرون می رود او را پوشک کند و …

اعتقادم بر این است که هیچ دو بچه ای در این مورد (و البته خیلی موارد دیگر) از یک قاعده پیروی نمی کنند و مادر نقش مهمی دارد در این که روش موثر و مفید را برای کودک خودش پیدا کند.

البته چند علامت را برای زمان مناسب ذکر می کنند. مثل اینکه شب ها پوشک بچه خشک بماند. بتواند نیاز به دستشویی را بیان کند، در طول روز یکی دو ساعت پوشکش خشک بماند و…در این باب، می شود از تجربیات دوستان استفاده کرد. می شود روش های مختلفی را که بقیه مادران به کار بسته اند پرسید. از آنها کمک گرفت. اما تاکید می کنم که نهایتا مادر باید به این برسد که دقیقا قلق بچه ی خودش چیست و چطور باید عمل کند.

به طور مثال، دوست عزیزی به من گفت که شورت آموزشی نمی تواند مفید باشد. چون بچه متوجه می شود که چندان اتفاق بدی نیفتاده و یاد نمی گیرد به دستشویی برود. اما اتفاقا من از شورت آموزشی استفاده کردم و اگر کثیف می شد، یک حالت تصنعی ناراحتی به خودم می گرفتم (بدون ذره ای عصبانیت) که حساب کار دستش بیاید و متوجه شود اتفاق جالبی نیفتاده است. اما شاید بچه ی دیگری اصلا حاضر نباشد شورت آموزشی بپوشد یا فکر کند با پوشک چندان فرقی ندارد. برای همین چنین چیزی قابل توصیه به همه نیست.

چیزی که شاید قابل توصیه ی عمومی باشد این است که کودک را کم کم با دستشویی آشنا کنیم و وقتی دیگر مقاومت نکرد، با فاصله ی زمانی کوتاه او را دستشویی ببریم تا یاد بگیرد. البته روانشناسان غربی اصرار دارند که اگر کودک، دستشویی کردن پدر و مادر را ببیند خیلی مفید است، که این روش می تواند در از بین رفتن حیا اثر گذار باشد و در دین مذمت شده است.

چنان چه کودک اصلا حاضر نیست در دستشویی کارش را انجام دهد، یا علی رغم تلاش های ما بعد از یکی دو هفته همچنان بیرون از دستشویی مشغول می شود، نشان دهنده ی این است که احتمالا هنوز آمادگی لازم را ندارد. تلاش های مکرر و پشت سر هم و نگرانی و عصبانیت ما، او را هم نگران می کند و شاید روند آموزش را به تاخیر بیندازد و تاثیر منفی در روحیه اش داشته باشد.توکل.آرامش، خونسردی، صبر، مدیریت و هوشمندی، می توانند به ما در این مورد کمک کنند.

دوستان عزیز نظر یادتون نره

 

دوستان عزیز این عکس جدید ترین عکس علی آقاست ومربوط به زمانیه که ما به تازگی به خونه ی خودمون اسباب کشی کرده بودیم وعلی آقا از شلوغ بازاری خونه نهایت لذت رو می بردند

سلام دوستان عزیز امروز شنبه است وتنها یک روز دیگه تا ولادت امام زمان باقی مونده ما توی شهر قم زندگی میکنیم حال وهوای این شهر تو این روزها با همه جای ایران فرق می کنه همهی شهر آذین بندی و چراغونی شده مسجد جمکران رو که دیگه نگو .......

انشاله اگه خدا توفیقمون کنه قرار منو علی کوچولو وبابایی شب میلاد بریم مسجد جمکران دعاگوی تمامی شما نی نی های عزیز هم هستیم امیدوارم که این اعیاد به همه ی شما عزیزان خوش بگذره

التماس دعا

اين عكس مال چند ماهگي علي جونمه اون موقعي كه من درس مي خوندمو با خودم ميبردمش مهد .

شايد باورتون نشه اما پسرم موقعي كه به دنيا اومده بود خيلي شبيه دخترا بود خيلي ها كه اولين بار ميديدنش فكر ميكردن دختره

الهي هميشه بخنئي عشقم